պտիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ptik]
վանկեր՝ պ(ը)•տիկ
պտիկ 1 խմբագրել
- Արարատյան, Պոլիս, Եվդոկիա, Ամասիա, Վան՝ փոքր, քիչ
- պուտ, կաթիլ
Արտահայտություններ խմբագրել
- պտիկ մը, Կիլիկիա, Մարաշ, Ակն, Արաբկիր՝
- պուտիկ մը, Պոլիս՝
- պտիկ ըմ, Մոկս, Մուշ՝ մի քիչ, մի կաթ, մի փոքր ◆ Կուզե՞ս, որ էսա ախպրից պտիկ ըմ ջուր խմեմ։ Սասնա ծռեր ◆ Աղբար, աղբուրի ջըրնակ, Կաթե պտիկ մը ջըրնակ, Խըմիմ ատ քու ջըրնակ, Սրտիս կրակ մայի։ Գուրգեն Մահարի
- պտիկ-պտիկ,
- պտիկ-պտիկ, Պոլիս՝ քիչ-քիչ, կաթ-կաթ, կաթիլ-կաթիլ ◆ Պըտիկ պըտիկ ճուն կուքա։ ՆՄկրտչ
պտիկ 2 խմբագրել
- Նիկոմեդիա, Խարբերդ, Բալու՝ մի տեսակ վայրի բույս՝ երկար ցողունի ծայրին վարդագույն ծաղիկով, որը հարսնուկ են անվանում. գործ են ածում իբրև բանջար. ուտում են և՛ հում, և՛ խաշած՝ յուղով ու ձվով տապակած, դժվարամարս է ◆ (Պտիկը) մարտ, ապրիլ և մայիս ամիսներուն կ'աճի ընդհանրապես ցորենի արտերուն մջ։ Համո Սահյան
- մի տեսակ խոտ, որ ունի երկար ծիլ, խիտ տերևներ, սպիտակ ռեհանի նման ծաղիկներ. հավերը ախորժակով ուտում են
Արտահայտություններ խմբագրել
պտիկ 3 խմբագրել
- Խարբերդ, Բալու՝ մի տեսակ նախշ գդակի վրա
Արտահայտություններ խմբագրել
պտիկ 4 խմբագրել
- Խարբերդ, Բալու՝ մի տեսակ մարզախաղ
Արտահայտություններ խմբագրել
պտիկ 5 խմբագրել
- Խարբերդ՝ ամբողջի մեջ խիստ աչքի ընկնող, պարզ երևացող բան
- ծաղրի առարկա
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։