Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պ(ը)•րին 

  1. Մուշ, Վան՝ վերք (դանակով կամ այլ բանով հասցված)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։