պրուճ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɾut͡ʃ]
վանկեր՝ պ(ը)•րուճ
Սեբաստիա, Խոտուրջուր, Խարբերդ, Բալու, Դերսիմ՝
- փոս, փոսիկ
- Խարբերդ, Բալու՝ ձմեռային տան երդիկի անմիջապես տակը գտնվող փոս, ուր հավաքվում է երդիկից թափվող անձրևը՝ ձյունը ◆ Էրդիքին շեշտակի տակը, գետինը կա պրուճը, փոս մը, ուր լուսամուտեն կաթիլ կաթիլ իջնող սառին կամ անձրևին ջուրերը կը հավաքվին։ Համո Սահյան
- Խարբերդ, Բալու՝ ախոռներում մեծ փոս, ուր ավլում լցնում են թրիքը՝ այնտեղից դուրս՝ թրքեփողոց փոխադրելու համար
- Մուշ, Բաղեշ՝ վեգի փոս ընկած կողմը, գող, չիք
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։