պրպութ
Հայերեն բարբառային բառ
պրպութ 1 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [pɾputʰ]
վանկեր՝ պ(ը)ր•պութ
- Խարբերդ՝ սաստիկ ցուրտ, սառնամանիք
- Սեբաստիա, Դերսիմ՝ սարսուռ
- Սեբաստիա՝ պատիժ, վնաս, ջառմա ◆ Լըզվին պրպուտըն է, օր քաշե կո։
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
պրպութ 2 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [pɾputʰ]
վանկեր՝ պ(ը)ր•պութ
- Եվդոկիա՝ ծայր (վերջ կամ սկիզբ)
Արտահայտություններ խմբագրել
- արջի պրպութ, սկիզբ
- վերջի պրպութ, վերջ
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։