Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պև 

  1. Արարատյան՝ դև, սատանա ◆ Սոսը նստել ա տեղումն ու աչքերը բաց պահում, քուն ու երազ իրանից փախել են, պև (դև) ա դառել։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. (փխբ․) խենթ, խենթուկ ◆ Ինչպես երևում էր, սենեկի մեջ քնած երկու ուրիշ անդամներից մեկին անհայտ չէև անքուն պևերի այս արարքը։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պև 

  1. Ղարաբաղ՝ ձիթհանքի քառանկյունի մեծ փոսը, որի մեջ բովում են կտավատը, բով

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։