ջալապ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ջա•լապ
- Մուշ, Բաղեշ՝ կարյուր կոտ և նրանից ավել քանակություն
- Սասուն՝ գիրացրած մսացու անասուն, ոչխարի հետ (վաճառքի համար)
- Կարին, Ջավախք՝ անասունների առեվտրով զբաղվող ◆ Մե ղավաճիմ ու մե ջալապըմ ժամանակով լավ գործի տեր են էղե, էտեվ չըքավորցեր են։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։