ջախուփուրթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ջա•խու•փուրթ
- Ակն՝ զարդուփշուտ, փշրված, կոտրտված, ջախջախված
Արտահայտություններ
խմբագրել- ջախուբուրդ անել
- ջախուփուրթ անել
- ջախըփուրթ անել
- զարդուփշուտ անել
- կոտրել, կոտրատել ◆ Հենց բռնես՝ մեկ թոփի գյուլլա տրաքեց, դուռն ու փանջարեն ջախըփուրթ արին։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Սալոնիկի այգիները բոլոր այժմ ճղքնակոտորու ջախուբուրդ էին արած։ (Պերճ Պռոշյան)
- լավ խփել, լավ ծեծել ◆ Միրզա Մահմուտ, էկավ մտավ մեյդան դես քշեց, դեն քշեց, հընկավ թագավորի փեսեքու հետևից իր հաստ բրով լավ ջախ ու փորթ արեց ու թողեց փախավ քաղքից հելավ։ Հժհք
- ջախուփուրթ ըլնիլ
- ջախըփուրթ ըլնիլ
- ջախուպ լինել - Ակն՝ զարդուփշուտ լինել, կոտրատվել ◆ Դող ընկավ մեշեն, ճուխկ ասես, տերև ջախըփուրթ էլան, լցվեցին մեկ խև։ (Խաչատուր Աբովյան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։