Հայերեն

վանկեր՝ ջախ.ջախել 

Բայ

  • ուժգին հարվածով մի բան փշրել՝ բեկորների վերածել, կոտրել, փշրել։
  • ուժգին հարվածով ճխլել։ ◆ Օձը միշտ պիտի խայթե, քանի մականը չէ ջախջախել նրա գլուխը (Մուրացան) :
  • ծանր պարտության մատնել, կործանիչ հարվածով ոչնչացնել։ Թշնամուն ջախջախել։
  • տանել, խաղը՝ մրցությունը համոզիչ հաղթանակով շահել ◆ Աշխարհի չեմպիոնը ջախջախեց հակառակորդին ։ (փխբ․)
  • կոտրտել` ◆ Նա այնքան հարվածեց, որ ջախջախեց իր լախտը : (փխբ․)
  • կործանել, տապալել։ ◆ Պիտի ջախջախենք կապիտալիզմի ծանր լուծը (Ավ.Իսահակյան) : (փխբ․)
  • փչացնել, խախտել՝ ◆ Եվ ինքը մի քանի կցկտուր խոսքերով միանգամայն պիտի ջախջախեր նրա ուրախությունը (Նար-Դոս) : (փխբ․)
  • մասերի բաժանել, մասնատել, կտրել, թռցնել։ ◆ Սրի մի հարվածով ջախջախեցի մեղապարտի գլուխը (Մուրացան) : (փխբ․)
  • խոցել, հարվածելով ծանր վերք հասցնել։ ◆ Որսորդի երկթևյանը հարվածում ու ջախջախում է նրա սիրտը (Մուրացան) : (փխբ․)
  • խիստ քննադատության՝ մերկացման ենթարկել։ ◆ Ժողովում ելույթ ունեցողները ջախջախեցին հափշտակիչին : (փխբ․)
  • պատասխանով՝ փաստարկներով ևն հերքել հակառակորդի պնդումները՝ կարծիքները ևն։ ◆ Զեկուցողը ջախջախեց իր հակառակորդներին : (փխբ․)
  • ոչնչացնել, վերացնել։ ◆  Ջախջախել մարդուս ստեղծագործական խիզախումների և ձգտումների ճանապարհին ծառացած արգելքները, -արդյոք սա չէ՞ իսկական գրողի կոչումը (Պ. Լաթիլ): (փխբ․)
  • հոգեպես կամ մարմնապես ընկճել՝ տանջել։ ◆ Հոգնությունը ջախջախել էր նրան : (փխբ․)

Խոնարհում խմբագրել

Հոմանիշներ խմբագրել
  • ջարդել, կոտրել, կոտ, րատել, կոտրտել, փշրել, խորտակել, տապալել
  • ջախել (բրբ․), ջնջխել, ճեճեխել, ճճեխել, փչխել, ջարդուփշուր անել
  • ջարդուբուրդ անել, ջարդուխուրդ անել
Արտահայտություններ խմբագրել
Խոնարհում խմբագրել


Աղբյուրներ խմբագրել