ջահտա
Հայերեն բարբառային բառ
- Վան՝ ճանապարհ ◆ Ռոստոմ ուր ֆրամազ լաճուն կանչից սաց. - Դաշտի ջահտ բռնի, չի թողնիս մեկ մարդ ընցընի։ (Ահ.) ◆ Այս մեծ պողոտան Սըղջայու վաղտեն է, Այգեստանյաց ամենեն ընդարձակ ու վայելուչ փողոցն։ (Սրվ.) ◆ Մեր աջ թևի կողմի փողոցը կը հանե Սղջայու մեծ ջաղտեն։ (Սրվ.)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։