Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջա•ղա•րա 

  1. Վան՝ չհասած, խակ միրգ (ծիրան, սալոր և այլն)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։