ջամադիր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ջա•մա•դիր
- Թբիլիսի՝ ռոճիկ, աշխատավարձ ◆ Դուն ինձ մոդ ոչ ջամադիր էիր ստանում, վուր պաշտոնիցդ դուս անեի։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Ումփրո լավ կուլի կոսե, վուր ծառայողներու ջամադրնիրը քչացնինք։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
խմբագրել- Թբիլիսի՝ ջամադիր կապիլ, ջամադիր կտրիլ - ռոճիկ նշանակել ◆ Ջամադիր կապի նրա համա։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Մեկել տարին ․․․ բաղի տերն ուզում է ջամադիր կտրե, սա էլի չէ անում, էլի մե ուրիշ ծառի պտուղն է ուզում։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։