ջամուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ջա•մուկ
- Մուշ՝ երկվորյակ, ջուխտակ, զույգ ◆ Քյո ջամուկ ու փընփուս ծափյերաց սատաղեն էլնի, ես արի տյու մանե։ ՍՏՍ ◆ Կնիկը պառկավ էրկու տղա բերեց, ջեվիկ։ Ահ ◆ Երկու գոմեշ ջամուկ-ծնան։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։