ջդըռիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒdəˈrik]
վանկեր՝ ջ(ը)•դը•ռիկ
- Խարբերդ՝ կայծ, որ արձակում են փայտեր ավետելիս (ինչպես թթենին, ուռենին) ◆ (Թթենին) վառելու համար չե ըսի, որովհետև այրումը համսր ու դճվար տեղիկ կ'ունենեա... վառելու պահուն ճարաճատյունով ջըդըռիկ կը ցայտեցնե շունակ։ Համո Սահյան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։