ջերմաջուր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒɛɾmɑˈd͡ʒuɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ջեր•մա•ջուր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (երկրբ․) ստորգետնյա ջրատար հորիզոնի կամ աղբյուրի ջուր, որն ունի բարձր ջերմաստիճան
- տաք ջուր
- ընդերքից բխող տաք աղբյուր, ջերմաղբյուր, ջերմուկ
- (ջրբերկ․) տաք ստորերկրյա ջրեր, որոնց ջերմաստիճանը ելքի տեղում + 20°C-ից բարձր է, կամ այլ սահմանումով, բարձր է տվյալ տեղանքի օդի տարեկան միջին ջերմաստիճանից
Ածական
- ջերմ՝ տաք ջուր ունեցող
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ջերմուկ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։
- Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։