ջզդան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ջըզ•դան
ջզդան1 խմբագրել
- Համշեն՝ կաշվե դրամապանակ, փողի քսակ ◆ Էս ջզդանն էլ քեզ Գևորգ բալա, կասեն դու փարա շատ ունես։ Նա Գևորգին պարզեց մի արծաթազարդ դրամապանակ։ Գուրգեն Մահարի
Արտահայտություններ խմբագրել
ջզդան2 խմբագրել
- Արարատյան՝ երկարաճիտ կոշիկ ◆ Ջզդանից խանեց մազը, տվեց կրակ, տեսավ հայաքին մե ղոշոտ դևի թևի վրեն հ'իր առեջ կայնուկ է։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։