Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջըլ•ղի 

  1. չորս լուծով թեթև գութան, որով վարում են փափուկ հողերը

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։