ջըխկուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒəχˈkun]
վանկեր՝ ջըխ•կուն
- Համշեն՝ ճեղք ◆ Դունը ջըխկուն ունի։ Փ.Սարգս.:
- գլխի մազերի բացվածք, մազաբաժան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։