ջիբ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ջիվբ
ջիբ1 խմբագրել
- տե՛ս ջեբ
Արտահայտություններ խմբագրել
ջիբ2 խմբագրել
- Քեսաբ՝ բոլորովին, էլ ավելի, իսպառ ◆ Էրեկ լավ էի, էսօր ջիպ գեշ եմ եղել։ Ահ ◆ Տեսավ օր դև հոգու հետ ա, համա, դե զէտ տղեն որ տեսավ, ջիբ վախեցավ, հոգին տվեց։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- Համշեն՝ ճիշտ ու ճիշտ, ուղիղ, հենց ◆ Դենձը ձառեցը վըրահըն ջիպ ջագդիս ընգավ։ (Ձեռագիր)
- Համշեն՝ ամենա
Արտահայտություններ խմբագրել
- ջիբ ջիբ - իսպառ, բոլորովին ◆ Մաշտեմ իրիկս մկա տո՞ր է։ Ուր խեղճ կնիկ միտ կը բերի՞, թե ջիբ ջիբ ախ զիկ մոռցեր ի։ (Հրաչյա Աճառյան)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։