(ջիգյարը պատռտել, (արևմտհ․) ճիկերը փետտել, հազար փարա անիլ) կսկծացնել, սիրտը կտոր-կտոր անել ◆ Ամուսնու անտարբերությունը կտրտում էր ջիգարը: ◆ -Ա՛խ, Պե՛պո ջան, ջիգարս մի՛ պատռտի, թավաթ էրած իմ ու խորոված։ Գաբրիել Սունդուկյան◆ Ոտքերը գետնին զարնելեն երկու թիզ վեր վեր նետելով կը պոռար ու կը պոռար, ճիկերը փետտելով կուրծքեն ու փետտելով ամբոխին ալ հոգին։ Հակոբ Օշական◆ Քու պատվական գլուխըտ դուն ավարա մի անի. / Էս իմ խունի ջիգարս հազար փարա մի անի: (Սայաթ-Նովա)
հուզել, զգացում առաջ բերել ◆ Էս անուշ խոսքերը աղջկա ջիգրները կկտրտեն: Զարզանդ
