ջին-ջանավար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒin d͡ʒɑnɑˈvɑɾ]
վանկեր՝ ջին-ջա•վա•նար
- Կարին՝ գել ու գազան ◆ -Տար ֆլան մեշեն յանից էլ մտածում եմ՝ «Խո չեմ կանա մնա ջուն-ջանավարների փայ հ'լնեմ»։ Հժհք
- կենդանիներ ու գազաններ ◆ Դու չը՞ս գինա, օր կատուն առյուծի ցեղեն է, առուծ լե ջուն ու ջանավարի թագավորն է։ Հժհք
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։