ջիջիլ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջի•ջիլ 

ջիջիլ1

1. Կեսարիա, Էվերիկ՝ միշտ ծիծաղող կամ միշտ լացող

ջիջիլ2

1. ասում են երեխաները, երբ ուզում են մեկի նախանձը գրգռել՝ իրենց ունեցած մի լավ բանը նրան հեռվից ցույց տալով

Արտահայտություններ

1. ջիջիլ գցել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։