ջլեր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒlɛɾ]
վանկեր՝ ջ(ը)•լեր
- Կարին, Մուշ՝ (հոգն․) անկողին ◆ Քու ջըլիր պարզուկ ի։ Սասնա ծռեր◆ Կէրթան, տեսան, օր օղորդման պառվու տղի պոչ կտրուկ՝ մըջ ջըլերուն պարկուկ կը տքա։ Հժհք ◆ Խերը շատ գոռեց, համա Գառոն ջլերեն չհ'ելավ։ Հժհք
Արտահայտություններ
խմբագրել- ջլերը ընկնել, Կարին՝
- ջուլ ընկնել, Մուշ՝ անկողնով հիվանդ պառկել ◆ Էթ մարթը հ'եսա քանի տարի յա յաթոտ-փարոտ հ'նգե ջլերը: Հժհք ◆ Օր շատ կը հալվորնա՝ գընկնա ջլերը: Հժհք ◆ Կրմոն բեռան տակ շատ օր կը քրտընի՝ կը մրսի, հիվընդնա, գընկնա ջուլ: Հժհք
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։