Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջ(ը)•հան•դամ•նել 

  1. (արհմրհ․) գնալ, կորսվել ◆ Դե, ասաց, ջայնվի, տու սարի յաբանի գյալ, ես իմ քուր չըմիտա քեյ։ Ահ ◆ Ասըմ ա.-Դե գնա մեր բաղըմը մի չոր ծառ կա, կտրե, ջարդե, հաց տեմ թխիլ. ըսօրվա քո կերածի հախն էլ ա հանե, եդնա ուր ուզում եմ ջհանդամվի: Հժհք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։