ջնջիլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒnd͡ʒil]
վանկեր՝ ջ(ը)ն•ջիլ
- Թբիլիսի, Արարատյան, Կռզեն՝ շղթա ◆ Ջնջլով էլ վուր ուզենա, չի կանա մոտ արած պահի։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Բերում են ջնջլով պալատը կապում են, սար բոթողը որ մին ջնջիլը քաշում ա պալատի պատերը գռգռում են։ Ահ
- (փխբ․) շղթա, կապանք ◆ Փսակը խոմ հավիդենական ջնջիլ է։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։