ջոջ-ջոջ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒɔd͡ʒ ˈd͡ʒɔd͡ʒ]
վանկեր՝ ջոջ-ջոջ
- Կեսարիա՝ մեծ մեծ, շատ մեծ ◆ Ջոջ-ջոջ քարեր կրեցին։ Խաչիկ Դաշտենց ◆ Էտ ջրի մեչը էր կարիճ, էլ մողոզտիկ, էլ ջոչ-ջոչ գորտեր, էլ կ'արափշիկ, խազար ու մե անիծուկ ջոնջանավարներ։ Հժհք
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։