ջուգ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ջուգ
ջուգ 1 խմբագրել
- տե՛ս ջոկ
Արտահայտություններ խմբագրել
ջուգ 2 խմբագրել
Նոր Նախիջևան՝
- ճկված, ծռված
- ճկված՝ փոս ընկած տեղ (ամանի՝ առարկայի վրա)
Արտահայտություններ խմբագրել
ջուգ 3 խմբագրել
Թբիլիսի՝
- ժամանակ ◆ Փիս ջուգերումն ինք ապրում։ (Խաթաբալա)
- անգամ ◆ Վունց որ ամեն գամ, էս ջուգն էլ դոխտուր․․․ Նավասարդովը տլումբաշութին էր անում։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ խմբագրել
ջուգ 4 խմբագրել
- Համշեն՝ պղնձե մեծ կաթսա
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։