Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջութ 

ջութ1 խմբագրել

Համշեն, Հաճն՝

  1. ողկույզ, ճութ
  2. Համշեն՝ չորացած տերևների շարան ◆ Ջութ մը թեր։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

ջութ2 խմբագրել

  1. Քեսաբ՝ ջոնգ, ճոթ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։