ջուլեհակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ջու•լե•հակ
Մուշ՝
- ոստայնանկ, կտավ գործող արհեստավոր
- Համշեն՝ ջուլհակի գործիք, ոստայն, որի վրա ջուլհակը գործում է
- Կարին, Մալաթիա, Դերսիմ՝ սարդ, մամուկ
- Խարբերդ՝ սարդի ոստայն, սարդոստայն
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։