Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջու•լք 

  1. ասեղնագորործության մեջ՝ զարդի մի տեսակ ինչպես սաղդ, խատք, գանգուրա, փշեր վարդեր և այլն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։