Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջուխ•ջախ 

  1. ձեռքի երկու ափերի միացումով կազմված պուռ, կիցք, մեծ բուռ։ ◆ Մի ջուխջախ ցորեն տուր, աղանձ անեմ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։