ջում-ջումի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ջում-ջու•մի
- տնյանք, չարճարանք
- կմախք
Արտահայտություններ
խմբագրել- ջում-ջումի բերել - Թբիլիսի՝ տանջել, չարճարել ◆ Սաղ գիշեր ջում-ջումի բերիք ինձ։ (Գարեգին Սևունց)
- ջում-ջումի գալ
- տանջել, չարչարել ◆ քունս կոտրվեցավ, ջումջումի դառա։ (Գարեգին Սևունց)
- կմախք դառնալ, տանջվելուց շատ նիհառոլ։
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։