ջոք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒɔkʰ]
վանկեր՝ ջոք
- (բսբ․) շուշանազգիների կարգին պատկանող շնդեղի նման բույս ◆ Ունի լայն ու մեծ տերևներ ու հուրանաձև շարված ծաղիկներ, աշնանը շատ է լինում լեռնային դաշտերում, վնասակար է թե մարդկանց, թե անասունների համար։ Գնդաձև կոճղարմատը այրիչ ու կծու համ ունի, իսկ փոշին փռնգտացնում է. տերևներից դեղ են պատրաստում ոջիլի դեմ։ Լինում է երկու տեսակ՝ ճերմակ ջոք, սև ջոք:
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։