ջռա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒrɑ]
վանկեր՝ ջ(ը)•ռա
- Ուրմիա՝ լայն բերանով կավե աման ◆ Պանիրը ճըմըռին, լըցիմ ջըռաները, պերանքերը կուպիմ։ Բնվ
- Կաղապար:բրբռ♫Սս խնոցի ձև ունեցող կավե աման, որի մեջ օճառ են եփում
- Մուշ՝ ջրի աման
- կաթսա, սափոր, կճուճ աման ◆ Պառավ ջրի մեջ կը նռա (մլավել), կիր (քիթ) կը մնի (նմանվել) թթվի ջռա (աման, սափոր)։ Հժհ.-գորտ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։