Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջ(ը)ռ•նա•դել 

  1. Համշեն՝ ճղակոտոր լինել (առատ բերքից) ծառի ճյուղերը՝ մրգի առատությունից ճկել՝ գետնին հասնել
  2. (փխբ․) չարաչար աշխատել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։