ջվտիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒvtik]
վանկեր՝ ջ(ը)վ•տիկ
- Կարին, Մուշ՝ տռտինգ, թռչկոտելը, ցատկտուք
- տե՛ս Չուֆտա ◆ Լու մի թռավ լուս կարպտեն, Ջվտիկ (ցատկ) զարկեց դիվանխանեն։ Հժհ.-որոտ և կայծակ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։