Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [d͡ʒɾɑˈd͡zɑjn]

վանկեր՝ ջ(ը)•րա•ձայն 

Բառակազմություն խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) ջրի հոսելու ձայնը ◆ Ջրագիտուն Մեհրաբը ծերունական գլուխը հպում էր գետնին ու ականջ դնեմ, թե ո՞ր տեղից է հոսում ջրաձայնը: Ալբերտ Հովհաննիսյան

Աղբյուրներ խմբագրել