ջրաձայն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒɾɑˈd͡zɑjn]
վանկեր՝ ջ(ը)•րա•ձայն
Բառակազմություն
խմբագրելԳոյական
- (նորբ․) ջրի հոսելու ձայնը ◆ Ջրագիտուն Մեհրաբը ծերունական գլուխը հպում էր գետնին ու ականջ դնեմ, թե ո՞ր տեղից է հոսում ջրաձայնը: Ալբերտ Հովհաննիսյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։