Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջ(ը)•րա•պ(ը)զ•տիկ 

Սեբաստիա՝

  1. մանկական խաղալիք, բույսի հաստ ցողունից կամ ծառի հաստ կեղևից խողովակ, որի մեջ անցկացված է փայտե մխոց. ջուրը մխոցով նախ ներս են քաշում, ապա մխոցը ուժգին սեղմելով ջուրը ցայտեցնում՝ պզտացնում են ◆ Գիտե սա մանկտիներ, որ մեկ շապիկ վրաներ՝ առվի քովը ջրերու մեջ կը մտնեն կ'ելլեն և քեղ խոտեն ջրապզտիկ շինած՝ անցնող ու դարձողին վրա ջուր կը պզտացնեն։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
  2. Սեբաստիա՝ ամեն բանի խառնվող, ամեն բանի մեջ ընկնող (մարդ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։