ջրդի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒɾdi]
վանկեր՝ ջ(ը)ր•դի
- Խարբերդ՝ արտուճի պտուղ, խնկահոտ
- հիհի
Արտահայտություններ
խմբագրել- ջրդիի պտուղ, Խարբերդ՝ ջրդի՝ գիհու պտուղ՝ հատիկ ◆ Անոր մեջ կը դնեն նաև մաքուր քուրջի կտորի մը մեջ ծրարված ջրդիի պտուղ։ Համո Սահյան
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։