Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջ(ը)ր•վա

Խարբերդ՝ մի տեսակ ջրալի կերակուր, որ պատրաստում են յուղով՝ ձվով սոխով ու ջրով. (Պարտիզակում՝ յուղով, կրակի վրա չորացրած հացով ու ձվով. Խարբերդում՝ ղավուրմայով, հավկիթով, սոխով, յուղով ու ջրով) ◆ Ասօր ջըրվրա մե ըրե, կնիկ։ Գուրգեն Մահարի
Պոլիս, Նոր Նախիջևան՝ ձվածեղ, որ պատրաստում են ձուն ուղղակի յուղի մեջ կոտրելով՝ առանց հարելու, մխելու (այս կերակուրը գյուղացիները պատրաստում են ջրով, որց և անունը) ◆ Մայրս հավկիթ կոտրեց, ջրվրա եփեց, չմթնած լուս աչքով կերանք։ (Հակոբ Մնձուրի)
Պոլիս՝ (փխբ․) անխելք, հիմար

Աղբյուրներ

Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։