ռադիո
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [rɑdiˈɔ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ռա•դի•ո
Ստուգաբանություն
խմբագրել[<լատ. radiare- ճառագայթել]
Գոյական
- տարածության մեջ առանց հաղորդալարերի տարածվող էլեկտրամագնիսական ալիքների հաղորդումն ու ընդունումը` հեռվից ազդանշաններ, հնչյուններ, պատկերներ ևն հաղորդելու նպատակով
- (խսկց․) նույնն է՝ ռադիոընդունիչ
- (խսկց․) նույնն է՝ ռադիոհաղորդում
- (խսկց․) նույնն է՝ ռադիոբարձրախոս
Հոմանիշներ
խմբագրել- ձայնասփյուռ
- տե'ս ռադիոբարձրախոս
- տե'ս ռադիոընդունիչ
- տե'ս ռադիոհաղորդում
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սիլվա Պապիկյան, Թատերագիտական և կինեմատոգրաֆիական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ հրատարակչություն», 2015 — 128 էջ։