ռազի

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ռա•զի 

Արարատյան, Նոր Բայազետ, Չարմահալ, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Հավարիկ, Շամախի, Ագուլիս, Մեղրի, Ուրմիա, Կարին, Համշեն, Մուշ, Բաղեշ, Արաբկիր, Գամիրք՝

1. գոհ, բավական ◆ –Լա՛վ, ա՛յ կնիկ, ասում ա մարդը,– որ ռազի չես՝ փեշակի չեմ տա։ Հժհք

Արտահայտություններ

1. ռազի անել
   1. համաձայնության բերել, համոզել ◆ Քու սիրուդ ինձ կսպանեմ,– աղջի՛, քուչարը տանեմ. Դու իմ խոսքիս կամ արի-նանիդ ռազի կանեմ: (Պերճ Պռոշյան)
   2. Չարմահալ՝ գոհացնել, բավարարել
2. ռազի լինել՝ էլնել՝ կենալ, ռազի էղնել Կարին՝
   1. համաձայնվել, համաձայն լինել ◆ Դավիթ ռազի հէլավ, նստավ թաքավոր։ Ահ
   2. գոհ լինել, գոհանալ ◆ Շատ ուրիշ բաներ էլ խոստացավ, էլի ռազի չկացավ: (Րաֆֆի)
3. ռազի ըլնել Արարատյան, Չարմահալ՝
   1. համաձայնվել, համաձայն լինել
   2. գոհ լինել, գոհանալ ◆ Ինչ որ ուզում ենտալիս ենք, էլի ռազի չեն ըլում: (Խաչատուր Աբովյան)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։