Հայերեն բարբառային բառ

ռահաթ 1

խմբագրել

վանկեր՝ ռա•հաթ 

  1. Կարին՝ հանգիստ ◆ Մարդն էր ... հըմեն պան կառներ ու կուտեր ռըհաթ: Ահ ◆ Յես ռըհաթ պըռնիմ յէմ ճամբախ։ (Մարո Մուրադյան) ◆ Կըսեն. - Ի'մալ ա, գիշեր ըռհաթ քըմար։ Հժհք ◆ Ամիսն հինգ հարուր մանեթ մեզ կուտաս ու ետև ռեհեթ քու գործիդ կերթաս։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ռըհաթ անել, հանգստացնել {{օրինակ|Չայ ասած բանըդ խիստ աղեկ բան է, Մարդուս սիրտը ռըհաթկանե։ } (Խաչատուր Փորքշեյան)}
  2. ռահաթ-ռահաթ,
  3. ըռըհըթ-ըռըհըթ, Կարին՝ կամաց-կամաց ◆ Ըռըհըթ-ըռըհըթ կէրթա մոտիկ, կաշե օր կնիկմարթ է։ Հժհք

Հայերեն բարբառային բառ

ռահաթ 2

խմբագրել

վանկեր՝ ռա•հաթ 

  1. ռե՛ս ռայաթ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։