ռահվիրել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [rɑhviˈɾɛl]
վանկեր՝ ռահ•վի•րել
Բառակազմություն խմբագրել
Բայ
- (նորբ․) (կտկ․) Կաղապար:հեղ շտապ ճանապարհ ընկնել, ուղևորվել, շարժվել ◆ - Պլացկարտդ կռնըկիս,- ասաց մի գյուղացի և ռահվիրեց դեպի այլն վագոն։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։