Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ռան•տյե

Ստուգաբանություն

< рантье < ֆր․ rentier

վաշխառու՝ վաշխով՝ պարտատերից գանձվող սովորաբար մեծ տոկոսով՝ շահով դրամական կամ այլ կարգի պարտքեր տալը
(փխբ․) կեղեքիչ, չարաչար շահագործող մարդ
անձ, որի եկամտի հիմնական աղբյուրը արժեթղթերից գոյացած տոկոսներն են
(տնտգ․) կապիտալի տեր, որն ապրում է կապիտալի պիտալի եկամուտներով

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Աշոտ Մարկոսյան, Տիգրան Դավթյան, Ամենագործածական տնտեսագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Լեգալ Պլյուս», 2008 — 218 էջ։