Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ռա•վա•խիլ 

  1. Խարբերդ՝ պղտոր հեղուկը ինքն իրեն զտվել՝ մաքրվել (դիրտը տակը նստելով) ◆ Քաղցուն կաթսայի մը մեջ կ'եռացնեն նախապես, հետո, հետը քիչ մը ըռպըհող կը խառնեն ու կ'սպասեն, որ հեղուկը ըռավախի (ռավախի), այսինքն ավելորդ նյութերը հատակը վայրասուզին և քաղցուն մաքրվելով ջինջ թափանցիկություն մը ստանա։ Համո Սահյան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։