Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ռե•զոն•յոր

Ստուգաբանություն

ֆրանս. raisonneur, raisonner-դատողություններ անել, բանական հիմնավորում

տե՛ս խրատաբան
գրական այն կերպարը, որը մերկապարանոց դատողություններ է անում` ուղղակիորեն արտահայտելով հեղինակի գաղափարները, հայացքները
անտիկ դրամայի, կատագերգության կամ հնագույն վեպի մեջ գործողության զարգացմանը չմասնատցող, սակայն տեղի ունեցող իրադարձությունների, գործող անձանց, պատմական ժամանակաշրջանի և այլ երևույթների մասին դատողություններ անող գործող անձ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։