ռետարդացիա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [rɛtɑɾdɑt͡sʰˈjɑ]

վանկեր՝ ռե•տար•դա•ցիա 

Ստուգաբանություն

< ретардация < լատ․ retargatio հապաղում

Գոյական

1. (գրկն․) (հնց․) գրական ստեղծագործության մեջ սյուժետային պատումի հապաղման ոճական հնարք, երբ ներմուծվում են բնության նկարագրություններ, փիլիսոփայական խորհրդածություններ են
2. (բսբ․) օրգանի կամ ստրուկտուրայի հիմնադրման պահի ուշացում կամ վաղ հիմնադրում

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ ретардация (ru) ‎(retardacija)
• անգլերեն՝

Աղբյուրներ

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
• Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։