Հայերեն

վանկեր՝ ռեն•տեն•ցիա 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

<ретенция<լատ․ retentio պահպանում, զսպում

Գոյական

  1. (բժշկ․) ատամի աճի դանդաղացումը բացված խոռոչում
  2. (անասն․) ետ պահել, հապաղել, հապաղում

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։