Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ռը•խ(ը)ն•կել 

  1. Վան՝ ծայրածու, խեղկատակ (լարախաղացի)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։