սադրինջ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սադ•րինջ
- Արարատյան, Մուշ, Ապարան՝ շախմատ, ճատրակ ◆ Բաղդատա խալիֆեն ու իր կնիկը ◆ սադրինջ էին խաղում ◆ Էկավ, Էն արճիճի վրեն մեկ սադրինջ խաղացավեն խաղում Ահ ◆ Նստան սաթրինջ խաղալու (Երվանդ Լալայան) ◆ - Լավ կէղնի, սաթրաջ կը խաղանք, բալքի ես կրեմէնոր Հժհք
- Բաղեշ, Մուշ՝ վանդակավոր՝ տամայաձև նախշ ունեցող կտոր
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։